του. Για τον παππού αυτή η πρακτική φαινόταν κάτι πολύ φυσιολογικό, μιας και κι ο δικός του παππούς τον έδενε στα δέντρα όταν ήταν μικρός. Για τον αδερφό μου πάλι, αυτό ήταν κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά και όπως ήταν φυσικό έβαλε τις τσιρίδες!
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα σκυλιά μας. Η εικόνα ενός σκύλου με λουρί μας είναι απολύτως οικεία, και οι ίδιοι θεωρούμε ότι με το που θα βάλουμε το λουρί στον δικό μας σκύλο για πρώτη φορά εκείνος θα πρέπει να το δεχτεί αβίαστα και να καταλάβει κατευθείαν ότι αυτός θα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα κυκλοφορεί από εδώ και στο εξής στον έξω κόσμο. Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στην φυσική κατάσταση του σκύλου για να καταλάβουμε ότι το λουρί δεν αποτελεί κομμάτι της υπόστασής του. Κανένα ζώο δεν γεννήθηκε με χαλινάρια και το γεγονός του ότι περιορίζουμε την ελευθερία τους προκειμένου να μας εξυπηρετούν επίσης δεν αποτελεί πραγματικότητα γι’ αυτά.
Σαφώς και αργά η γρήγορα όλοι οι σκύλοι συνηθίζουν την νέα προέκταση του εαυτού τους, για τους περισσότερους όμως δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο χειριστής της υπόθεσης, γεγονός που μας παραπέμπει για άλλη μια φορά στην γνωστή εικόνα του σκύλου που ‘σέρνει’ το αφεντικό του, του σκύλου που δαγκώνει ξέφρενα το λουρί του στην διάρκεια της βόλτας, αλλά και εκείνου που κόβει με τα δόντια του τα δεσμά του και ελευθερώνεται με το που θα γυρίσει το αφεντικό του την πλάτη!
Σε όλους τους τομείς της ζωής μας, είναι πάντα καλύτερο να προλαμβάνουμε καταστάσεις ώστε να μην συμβούν, προκειμένου να μην χρειάζεται αργότερα να συμμαζεύουμε τα ασυμμάζευτα. Έτσι και με την εκπαίδευση του σκύλου, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργούμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να ενθαρρύνουμε τον σκύλο να εκτελέσει αυτά που θέλουμε και όχι απλά να του επιβάλλουμε άγνωστα για αυτόν πράγματα τα οποία θα τον οδηγήσουν σε στρες, σύγχυση και κατά συνέπεια ‘απροσάρμοστη’ και ανεπιθύμητη για τους ιδιοκτήτες συμπεριφορά.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε με το που θα φορέσουμε το λουρί στο σκύλο, είναι να το συνδυάσουμε με κάτι θετικό έτσι ώστε να το συνδυάσει και ο ίδιος με κάτι καλό. Παρακάτω λοιπόν περιγράφονται κάποια βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε ώστε να συστήσετε το λουρί χωρίς παρατράγουδα.
1)Καθώς παίζει το κουτάβι , δελεάστε το με μια λιχουδίτσα και φωνάξτε το κοντά σας και μόλις έρθει, προσπαθήστε με το ένα χέρι να του φορέσετε το λουρί και με το άλλο να του δώσετε την λιχουδιά λέγοντάς του συγχρόνως «μπράβο» και στην συνέχεια απασχολήστε το κουτάβι με ένα παιχνίδι ή κάτι άλλο αφήνοντας το να σέρνει το λουρί του, χωρίς να κρατάτε την άλλη άκρη, προσέχοντας όμως πάντα να μην μπουρδουκλωθεί. Εάν το κουτάβι ξεκινήσει να μασάει το λουρί κάντε παιχνιδιάρικους θορύβους τραβώντας την προσοχή του προς εσάς και μόλις το κουτάβι έρθει προς τα εσάς πείτε μπράβο και συνεχίστε να παίζετε μαζί του. Μετά από λίγα λεπτά φωνάξτε να έρθει πάλι με μια λιχουδιά και με το που έρθει, με το ένα χέρι αφαιρέστε το λουρί και με το άλλο επιβραβεύστε. Επαναλάβετε μερικές φορές και σε άτακτα διαστήματα, μέχρις ότου να βλέπει το κουτάβι σας το λουρί και να τρέχει με χαρά γιατί θα πάρει την λιχουδιά.
Tips: Φροντίστε το πρώτο λουράκι που θα φορέσετε στον σκύλο-κουτάβι να είναι ελαφρύ (συνήθως τα λέμε ιμάντες), ώστε να μπορεί να το σέρνει με ευκολία και να μην τον ενοχλεί. Σε καμία περίπτωση δεν του φοράτε οδηγό, δηλαδή αυτά τα λουριά που έχουν σκληρή και μεγάλη λαβή και αυξομειώνονται, γιατί και είναι σκληρά, αλλά και κάνουν θόρυβο, με αποτέλεσμα να στρεσάρουν τον σκύλο.
2)Στην συνέχεια, και αφού πλέον θα έχετε πάρει θετικές αντιδράσεις στο πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης μπορείτε να περάσετε στο δεύτερο μέρος της εκπαίδευσης το οποίο έχει να κάνει πλέον με το γεγονός ότι την άλλη άκρη του λουριού θα την κρατάτε εσείς και εσείς θα καθορίζετε πλέον την πορεία του. Καλό θα ήταν εδώ να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου ώστε να μπορείτε οι ίδιοι να είστε συνέχεια συγκεντρωμένοι στον σκύλο σας. Ζητήστε από το 2ο άτομο να γεμίσει στην κουζίνα, και όσο γίνετε αθόρυβα, το μπολ του σκύλου με τροφή, καθώς εσείς θα απασχολείτε το κουτάβι σε έναν άλλο χώρο, παίζοντας μαζί του. Κάπου εκεί φωνάξτε το κουτάβι με μια λιχουδιά και μόλις έρθει φορέστε του το λουρί . Σε αυτήν την φάση, το ένα σας χέρι θα είναι περασμένο από την θηλιά του λουριού(δηλαδή την λαβή) και θα κρατάει το λουρί και στο άλλο σας χέρι θα φροντίσετε να έχετε μερικές ακόμα λιχουδιές σε περίπτωση που χρειαστούν για να κρατήσετε παρατεταμένα την προσοχή του σκύλου. Με το που έρθει λοιπόν το σκυλάκι και του φορέσετε το λουρί, με το ένα χέρι κρατάτε το λουρί σε κοντινή απόσταση από τον λαιμό του σκύλου, αλλά χωρίς να το ζορίζετε, και με το άλλο δίνετε λιχουδιά, χαϊδεύετε και λέτε όμορφα λόγια και «μπράβο» ώστε να παραμείνει κοντά σας και να μην νιώσει ιδιαίτερα τον περιορισμό του λουριού. Μόλις το πετύχετε αυτό ζητήστε από το δεύτερο άτομο να φέρει το μπολ του σκύλου και να το τοποθετήσει σε απόσταση περίπου δύο μέτρων από εσάς και το κουτάβι. Κρατώντας το λουρί από κοντά και μην αφήνοντας το κουτάβι να σας τραβήξει, οδηγήστε το μαλακά στο μπολάκι του. Εάν δείτε ότι αντιστέκεται ζητήστε από το 2ο άτομο να κουνήσει επιδεικτικά το μπολ του σκύλου ώστε να ακουστούν οι κροκέτες και ενθαρρύνετε ταυτόχρονα το κουτάβι χωρίς να το τραβάτε. Περιμένετε και ενθαρρύνετε κάθε του βήμα. Εάν πάλι ακολουθήσει με ενθουσιασμό ελευθερώστε το και αφήστε το να φάει. Επαναλάβετε πριν από τα γεύματα για μερικές μέρες, αυξάνοντας σταδιακά την απόσταση την οποία θα πρέπει να διανύσει με το λουρί το κουτάβι για να φτάσει στο φαγητό.
Tips: Εάν το κουτάβι μουλαρώνει, αρκετά πιθανή αντίδραση, μην το τραβάτε με το λουρί αλλά αντιθέτως ή γυρίστε την πλάτη και περιμένετε(το προτιμότερο!), μέχρι να νιώσετε ότι κινείται, όπου επιβραβεύετε για κάθε του βήμα, ή αλλιώς δελεάζετε με λιχουδιά (πρακτική που είναι πιθανόν εδώ να μην λειτουργήσει γιατί μπορεί το στρες του ζώου εκείνη την στιγμή να υπερτερεί της λαιμαργίας του). Είναι σημαντικό στην διάρκεια ολόκληρης της εκπαίδευσης να παραμένετε ήρεμοι και υπομονετικοί!!!
Τα παραπάνω βήματα απευθύνονται κυρίως σε ιδιοκτήτες κουταβιών ή ανάδοχων αδέσποτων σκύλων που δεν έχουν ξαναφορέσει λουρί, παρόλα αυτά μπορούν με μικρές παραλλαγές να χρησιμοποιηθούν και σε σκύλους των οποίων η σχέση τους με το λουρί τους δεν είναι αυτή που θα θέλατε. Σε κάθε περίπτωση, η παραπάνω εκπαίδευση πρέπει να συμβαίνει μέσα στο σπίτι και να επαναληφθεί αρκετές φορές πριν λάβει χώρα στον έξω κόσμο. Στο επόμενο άρθρο θα περάσουμε στο πάντα επίκαιρο θέμα που δεν είναι άλλο από την βόλτα με το λουρί! Μέχρι τότε προσπαθήστε να κατανοήσετε τους σκύλους σύμφωνα με την δική τους πραγματικότητα!
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα σκυλιά μας. Η εικόνα ενός σκύλου με λουρί μας είναι απολύτως οικεία, και οι ίδιοι θεωρούμε ότι με το που θα βάλουμε το λουρί στον δικό μας σκύλο για πρώτη φορά εκείνος θα πρέπει να το δεχτεί αβίαστα και να καταλάβει κατευθείαν ότι αυτός θα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα κυκλοφορεί από εδώ και στο εξής στον έξω κόσμο. Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στην φυσική κατάσταση του σκύλου για να καταλάβουμε ότι το λουρί δεν αποτελεί κομμάτι της υπόστασής του. Κανένα ζώο δεν γεννήθηκε με χαλινάρια και το γεγονός του ότι περιορίζουμε την ελευθερία τους προκειμένου να μας εξυπηρετούν επίσης δεν αποτελεί πραγματικότητα γι’ αυτά.
Σαφώς και αργά η γρήγορα όλοι οι σκύλοι συνηθίζουν την νέα προέκταση του εαυτού τους, για τους περισσότερους όμως δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο χειριστής της υπόθεσης, γεγονός που μας παραπέμπει για άλλη μια φορά στην γνωστή εικόνα του σκύλου που ‘σέρνει’ το αφεντικό του, του σκύλου που δαγκώνει ξέφρενα το λουρί του στην διάρκεια της βόλτας, αλλά και εκείνου που κόβει με τα δόντια του τα δεσμά του και ελευθερώνεται με το που θα γυρίσει το αφεντικό του την πλάτη!
Σε όλους τους τομείς της ζωής μας, είναι πάντα καλύτερο να προλαμβάνουμε καταστάσεις ώστε να μην συμβούν, προκειμένου να μην χρειάζεται αργότερα να συμμαζεύουμε τα ασυμμάζευτα. Έτσι και με την εκπαίδευση του σκύλου, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργούμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να ενθαρρύνουμε τον σκύλο να εκτελέσει αυτά που θέλουμε και όχι απλά να του επιβάλλουμε άγνωστα για αυτόν πράγματα τα οποία θα τον οδηγήσουν σε στρες, σύγχυση και κατά συνέπεια ‘απροσάρμοστη’ και ανεπιθύμητη για τους ιδιοκτήτες συμπεριφορά.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε με το που θα φορέσουμε το λουρί στο σκύλο, είναι να το συνδυάσουμε με κάτι θετικό έτσι ώστε να το συνδυάσει και ο ίδιος με κάτι καλό. Παρακάτω λοιπόν περιγράφονται κάποια βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε ώστε να συστήσετε το λουρί χωρίς παρατράγουδα.
1)Καθώς παίζει το κουτάβι , δελεάστε το με μια λιχουδίτσα και φωνάξτε το κοντά σας και μόλις έρθει, προσπαθήστε με το ένα χέρι να του φορέσετε το λουρί και με το άλλο να του δώσετε την λιχουδιά λέγοντάς του συγχρόνως «μπράβο» και στην συνέχεια απασχολήστε το κουτάβι με ένα παιχνίδι ή κάτι άλλο αφήνοντας το να σέρνει το λουρί του, χωρίς να κρατάτε την άλλη άκρη, προσέχοντας όμως πάντα να μην μπουρδουκλωθεί. Εάν το κουτάβι ξεκινήσει να μασάει το λουρί κάντε παιχνιδιάρικους θορύβους τραβώντας την προσοχή του προς εσάς και μόλις το κουτάβι έρθει προς τα εσάς πείτε μπράβο και συνεχίστε να παίζετε μαζί του. Μετά από λίγα λεπτά φωνάξτε να έρθει πάλι με μια λιχουδιά και με το που έρθει, με το ένα χέρι αφαιρέστε το λουρί και με το άλλο επιβραβεύστε. Επαναλάβετε μερικές φορές και σε άτακτα διαστήματα, μέχρις ότου να βλέπει το κουτάβι σας το λουρί και να τρέχει με χαρά γιατί θα πάρει την λιχουδιά.
Tips: Φροντίστε το πρώτο λουράκι που θα φορέσετε στον σκύλο-κουτάβι να είναι ελαφρύ (συνήθως τα λέμε ιμάντες), ώστε να μπορεί να το σέρνει με ευκολία και να μην τον ενοχλεί. Σε καμία περίπτωση δεν του φοράτε οδηγό, δηλαδή αυτά τα λουριά που έχουν σκληρή και μεγάλη λαβή και αυξομειώνονται, γιατί και είναι σκληρά, αλλά και κάνουν θόρυβο, με αποτέλεσμα να στρεσάρουν τον σκύλο.
2)Στην συνέχεια, και αφού πλέον θα έχετε πάρει θετικές αντιδράσεις στο πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης μπορείτε να περάσετε στο δεύτερο μέρος της εκπαίδευσης το οποίο έχει να κάνει πλέον με το γεγονός ότι την άλλη άκρη του λουριού θα την κρατάτε εσείς και εσείς θα καθορίζετε πλέον την πορεία του. Καλό θα ήταν εδώ να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου ώστε να μπορείτε οι ίδιοι να είστε συνέχεια συγκεντρωμένοι στον σκύλο σας. Ζητήστε από το 2ο άτομο να γεμίσει στην κουζίνα, και όσο γίνετε αθόρυβα, το μπολ του σκύλου με τροφή, καθώς εσείς θα απασχολείτε το κουτάβι σε έναν άλλο χώρο, παίζοντας μαζί του. Κάπου εκεί φωνάξτε το κουτάβι με μια λιχουδιά και μόλις έρθει φορέστε του το λουρί . Σε αυτήν την φάση, το ένα σας χέρι θα είναι περασμένο από την θηλιά του λουριού(δηλαδή την λαβή) και θα κρατάει το λουρί και στο άλλο σας χέρι θα φροντίσετε να έχετε μερικές ακόμα λιχουδιές σε περίπτωση που χρειαστούν για να κρατήσετε παρατεταμένα την προσοχή του σκύλου. Με το που έρθει λοιπόν το σκυλάκι και του φορέσετε το λουρί, με το ένα χέρι κρατάτε το λουρί σε κοντινή απόσταση από τον λαιμό του σκύλου, αλλά χωρίς να το ζορίζετε, και με το άλλο δίνετε λιχουδιά, χαϊδεύετε και λέτε όμορφα λόγια και «μπράβο» ώστε να παραμείνει κοντά σας και να μην νιώσει ιδιαίτερα τον περιορισμό του λουριού. Μόλις το πετύχετε αυτό ζητήστε από το δεύτερο άτομο να φέρει το μπολ του σκύλου και να το τοποθετήσει σε απόσταση περίπου δύο μέτρων από εσάς και το κουτάβι. Κρατώντας το λουρί από κοντά και μην αφήνοντας το κουτάβι να σας τραβήξει, οδηγήστε το μαλακά στο μπολάκι του. Εάν δείτε ότι αντιστέκεται ζητήστε από το 2ο άτομο να κουνήσει επιδεικτικά το μπολ του σκύλου ώστε να ακουστούν οι κροκέτες και ενθαρρύνετε ταυτόχρονα το κουτάβι χωρίς να το τραβάτε. Περιμένετε και ενθαρρύνετε κάθε του βήμα. Εάν πάλι ακολουθήσει με ενθουσιασμό ελευθερώστε το και αφήστε το να φάει. Επαναλάβετε πριν από τα γεύματα για μερικές μέρες, αυξάνοντας σταδιακά την απόσταση την οποία θα πρέπει να διανύσει με το λουρί το κουτάβι για να φτάσει στο φαγητό.
Tips: Εάν το κουτάβι μουλαρώνει, αρκετά πιθανή αντίδραση, μην το τραβάτε με το λουρί αλλά αντιθέτως ή γυρίστε την πλάτη και περιμένετε(το προτιμότερο!), μέχρι να νιώσετε ότι κινείται, όπου επιβραβεύετε για κάθε του βήμα, ή αλλιώς δελεάζετε με λιχουδιά (πρακτική που είναι πιθανόν εδώ να μην λειτουργήσει γιατί μπορεί το στρες του ζώου εκείνη την στιγμή να υπερτερεί της λαιμαργίας του). Είναι σημαντικό στην διάρκεια ολόκληρης της εκπαίδευσης να παραμένετε ήρεμοι και υπομονετικοί!!!
Τα παραπάνω βήματα απευθύνονται κυρίως σε ιδιοκτήτες κουταβιών ή ανάδοχων αδέσποτων σκύλων που δεν έχουν ξαναφορέσει λουρί, παρόλα αυτά μπορούν με μικρές παραλλαγές να χρησιμοποιηθούν και σε σκύλους των οποίων η σχέση τους με το λουρί τους δεν είναι αυτή που θα θέλατε. Σε κάθε περίπτωση, η παραπάνω εκπαίδευση πρέπει να συμβαίνει μέσα στο σπίτι και να επαναληφθεί αρκετές φορές πριν λάβει χώρα στον έξω κόσμο. Στο επόμενο άρθρο θα περάσουμε στο πάντα επίκαιρο θέμα που δεν είναι άλλο από την βόλτα με το λουρί! Μέχρι τότε προσπαθήστε να κατανοήσετε τους σκύλους σύμφωνα με την δική τους πραγματικότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου